Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
sobota, 23 listopada 2024 04:22

Rosnące zagrożenie ze strony stonki kukurydzianej

Stonka kukurydziana to potoczna nazwa zachodniej korzeniowej stonki kukurydzianej (Diabrotica v. virgifera), którą pierwszy raz zaobserwowano w Polsce w 2005 roku. Początkowo szkodnik ten był na liście organizmów kwarantannowych Unii Europejskiej i jego monitoring był prowadzony do 2014 roku, w którym go wykreślono. Jest duże prawdopodobieństwo, że stonka kukurydziana występuje na terenie całego kraju, ale największe szkody gospodarcze powoduje na południu Polski.
  • 28.10.2024 11:22
  • Autor: Grupa tipmedia
Rosnące zagrożenie ze strony stonki kukurydzianej

Biologia stonki kukurydzianej

Szkodnik jest chrząszczem o długości ciała dochodzącej do 7 mm i dość charakterystycznym i zapadającym w pamięć ubarwieniu. Samice składają zwykle do 800 jaj, jednak w sprzyjających warunkach może złożyć nawet 1400 sztuk — tak donoszą badanie przeprowadzone przez Instytut Ochrony Roślin - PIB. Dodatkowo osobniki dorosłe mogą przemieszczać się na znaczne odległości, co przy dużym zagęszczeniu upraw kukurydzy sprzyja jego szybkiemu rozprzestrzenianiu.

Samice stonki kukurydzianej składają jaja do gleby, w której larwy po wylęgu rozpoczynają intensywne żerowanie.

Co sprzyja wzrostowi presji stonki kukurydzianej?

Zdecydowanie największą liczebność stonki kukurydzianej zaobserwowano na plantacjach kukurydzy uprawianej w monokulturze — sprzyja ona jej namnażaniu. Dodatkowo wzrostowi zagrożenia ze strony stonki kukurydzianej sprzyja trudność w jej zwalczaniu w uprawie kukurydzy.

Jakie szkody powoduje stonka kukurydziana?

Larwy bytują w glebie i rozpoczynają żerowanie na częściach podziemnych roślin. W zależności od terminu wylęgu mogą niszczyć rośliny w różnych fazach rozwojowych. Żerowanie stonki kukurydzianej zaobserwowano już na kiełkujących ziarniakach. W przypadku starszych roślin niszczą włośniki i wgryzają się do wnętrza korzeni. Larwa wygryza wnętrze korzeni i przemieszcza się do nasady łodygi.

W wyniku żerowania na roślinach w niskich fazach rozwojowych dochodzi do ich szybkiego i całkowitego zamierania. Stonka kukurydziana żerująca na starszych roślinach prowadzi do upośledzenia pobierania wody i składników pokarmowych. W efekcie czego zahamowany jest wzrost roślin, a czasem nawet dochodzi do ich zasychania. Uszkodzenie korzeni, w tym także podporowych, sprzyja wyleganiu roślin.

Osobniki dorosłe również żerują, jednak szkody przez nie powodowane nie są tak duże, jak w przypadku larw. Żerują one na kolbach — przegryzają znamiona w kolbach, w efekcie czego kolby są "szczerbate" w wyniku braku możliwości zapylania.

Zachodnią kukurydzianą stonkę korzeniową można zwalczać przy pomocy insektycydów z różnych grup chemicznych, które można nabyć tu: https://osadkowski.pl/srodki-ochrony-roslin/insektycydy--c-001119

Materiał partnera